“Yurtdışı çıkışlarında bu zamana kadar tedirginlik olduğu için üzülerek pek sıcak bakamıyordum. Ama içim gidiyordu o ayrı. Biz de bu arada daha izole tatil seçeneklerine yöneldik. Yazları tercihimiz tekne oldu ki bu deneyimlerimden birini de kaleme aldım zaten (linki burada). Yakın mesafede uçaksız gidilebilecek rotalar tercihimiz oldu.” diye başlamıştım aslında bu yazıya geçen yıl. Çünkü bu gezi de aslında geçen sonbahara ait. Ancak araya başka yazılar girince ötelendi ben de bu sonbaharda tamamlayıp yayına almak istedim.
Uçaksız ve yakın rotalardan biri de İğneada. Daha önce İğneada’ ya çocuksuz bir çift arkadaşımızla yazın gitmiştik. Denize girme durumu da olunca İstanbul’ a yakın ama keşmekeşten çok uzak keyifli bir haftasonu kaçamağı olmuştu. Bu kez tercihimiz çocuklarla gitmek oldu ve aylardan kasımdı. Şuna karar verdim en başından söyleyeyim, İğneada’ ya gitmek de, yolları da her mevsim farklı bir tat.
Yaz sonuna doğru gittiğimizde yolumuza eşlik eden uçsuz bucaksız ayçiçek tarlalarının yerini bu kez yer yer sarı-kızıl yapraklı, yer yer yapraklarını dökmüş kışa hazır ağaçlar almıştı. İğneada’ ya gitmek için şahane bir bahane size 😉
İğneada henüz turistik olarak otel anlamında çok seçenek sunan bir lokasyon değil. Popüleritesi her geçen gün arttığı için önümüzdeki yıllarda konaklama seçenekleri de artacaktır… (bungalowlar da doğa içi bir seçenek) Biz yeni ve temiz bir otel olduğu için tercihimizi Beğendik tarafındaki Hotel Rezve‘ den yana kullandık. Bir havuz etrafını çerçeveleyen evlerden oluşan otel ormanın tam kalbinde. Kuzeye doğru baktığınızda önünüze Karadeniz çıkıyor ve sola doğru başınızı çevirdiğiniz anda Bulgaristan Rezovo. Hatta o kadar yakın ki zaman zaman şebekeler değişiyor, Bulgar radyoları karışıyor. Bu sebeple özellikle o tarafa geçecekseniz telefonunuzun roamingini kapamanızı tavsiye ederim.
Alttaki görsel tam da bahsettiğim şekilde arkamda Karadeniz‘ i görebilirsiniz. Otel genel anlamda tatmin ediciydi özellikle her odada şömine olması epey tercih sebebiydi zaten. Ancak yeni bir otel olduğu için henüz oturmayan bazı noktalar vardı, yemek servisi gibi. Kahvaltı standart kahvaltıydı zaten ama akşam yemeğinden kesinlikle daha iyi bir performans bekliyorduk. Çocuklarla geldiğimiz için de rahat edebilmek adına dışarıda yemek organizasyonu yapmamıştık. Akşam yemeğinde keyifli bir canlı müzik oluşu hoş bir detaydı. (önceki sefer sahildeki balık restaurtanlarından birine gitmiştik, hoş bir atmosfer oluyor.)
Gelelim İğneada’ da biz neler yaptık, siz neler yapabilirsiniz? Cumartesi sabah erkenden yola çıkınca vakitlice vardık ve odalara yerleşir yerleşmez kendimizi ormana attık. Çocuklu bir aile dostlarımızla bu tatile çıktığımızdan hem çocuklara hem bize iyi gelecek bir haftasonu planıydı yaptığımız. Sonbaharın enfes renkleriyle orman bizi mest etti.
Ormanda her yer yılbaşının keskin ama tatlı güzelliği olan kokinalarla doluydu. Bu arada hala bilmeyenleriniz var mı bilmem ama ben belirtmeden geçmeyeyim. Kokinanın bu kırmızı meyvesi dalında hep tek tek doğada. Onu toplayanlar meyveleri bir araya getirip bağlayıp o şekilde satıyorlar. Yapağına değdiği anda insanın içini yakan bir sivriliği varken bu çileye gerek var mı soru işareti gerçekten, çünkü böyle de çok güzeller.
Uzun bir yürüyüş sonrası rotamızı Mert Gölü’ ne çevirdik. Elbette kanoyla longoz ormanlarını keşfetmeye. Benim ilk kano deneyimimdi mesafe de biraz uzun olunca çekindim ama kesinlikle kaçırılmaması gereken eşsiz bir deneyim. Her şeyden önce asla panik olmayın, hareketlerinizi sakin sakin gerçekleştirin, kullanımla ilgili yönergeleri oradaki ilgililer zaten veriyor. Ne kadar dikkat ederseniz edin birazcık ıslanabiliyorsunuz. Su geçirmez pantolon ve ayakkabı/çizme giymek yerinde bir karar olur. Başta açıklık alanlardan ilerliyorsunuz sonrasında yavaş yavaş longoza doğru giriliyor. Doğanın güzelliğini anlatmaya kelimeler yetmez cidden. Tam bir huzur anı, kimsecikler yok, zihni boşaltmak için harika bir fırsat.
Kano dönüşünde çocukları otele bıraktık yardımcı ablalarıyla ve biz anne babalar olarak gün batımına Beğendik sahiline indik. Karadeniz tüm coşkusuyla dalgalarını sahile vururken an be an güneşin ufukta kayboluşuna şahit olduk. Bence günbatımı dünyanın her köşesinde bambaşka bir şiir.
Dönüşte akşam yemeğimizi aldık ve sonrasında bol sohbete kendimizi şömine başına attık.
Ertesi sabah otelde geniş bir kahvaltı ve kahve keyfinden sonra otelden çıkışımızı yaptık, rotamızı ATV turuna doğru çevirdik. İğneada o kadar küçük bir yer ki mutlaka ATV temin edenleri görüyorsunuz tur attığınızda. Bunlardan biriyle anlaştık ve tura başladık. Bu seferki biraz kısa sürdü, önceki gelişimizde 1,5 saate yakın sürmüşken bu kez neredeyse 45-50 dakikada tur bitti. Daha uzun bir tur istiyorsanız mutlaka baştan konuşun çünkü ormanın derinliklerine indiğinizde doğa sizi büyüledikçe asla dönmek istemiyorsunuz.
Atv turumuzdan sonra bir şeyler atıştırıp dönüş yoluna geçtik. Size 2 önerim daha olacak. Bugüne bir alternatif de dönüş yolunuzu Demirköy tarafından yaparsanız Dupnisa Mağarası‘ nı gezebilirsiniz. Bu etkileyici mağaraya bizim bu kez de programımız uymadı ama 3. gidişte mutlaka görmek istiyorum. Sonrasında ise yine Demirköy’ de yer alan Efkan Taş Mekan Restaurant’ ta öğle yemeğinizi alabilirsiniz. Buranın oğlak eti meşhur, bilginiz olsun. Özellikle yaz aylarında teras kısmı geniş bahçesiyle keyifli bir ambiyans sunuyor.
Bir geziyi daha böylece tamamladık birbirinden güzel anılarla. İğneada ile ilgili sorularınız olursa aşağıya yorum olarak bırakabilirsiniz.
Bir dipnot da vermeden geçmeyeyim: Bu ara gezi yazılarım arka arkaya gelecek çünkü epey birikti. Bu sonbahar yaptığımız Urla kaçamağının tadı henüz damağımızdayken önümüzdeki hafta yapacağımız Alsace, Colmar, Strasbourg ve İsviçre Noel pazarları gezimiz dönem ruhunu kaybetmeden hemen dönüşte burada yer alacak. Malum, henüz Datça tekne turu yazımı da yayına almadım, eh yaza biraz vaktimiz var 😉 önce diğerlerini bitirelim, ona da sıra gelecek.
